Parafialny Zespół Caritas

Po reaktywowaniu instytucji Caritas w 1990 r., jej struktura przeniknęła do diecezji i parafii.
W 2000 roku ks. proboszcz Ryszard Dybiński powołał w naszej Parafii 6 osobowy Parafialny Zespół Caritas. Również pozostał 6 osobowym Zespołem kiedy proboszczem był ks. Janusz Cegłowski.
Do 2005 roku posługa zespołu charytatywnego obejmowała szczególnie dzieci z wielodzietnych i ubogich rodzin oraz osoby chore. W każdym roku ze zbiórek w parafii przekazywane były fundusze na wsparcie obiadów dla dzieci ze szkoły Podstawowej nr 1 i nr 17 (dla ok. 20-30 dzieci w ciągu roku). Na początku roku szkolnego ofiarowaliśmy uczniom zeszyty i pomoce szkolne. W okresie świąt Bożego Narodzenia dzieci dostawały paczki świąteczne ze słodyczami, które robiliśmy dzięki pomocy zakładów pracy. (100-150). Z okazji świąt odwiedzaliśmy osoby chore w parafii obdarowując ich świątecznymi upominkami.
W związku z rosnącym bezrobociem i trudną sytuacją finansową rodzin, w latach 2006-2013 parafia poprzez Diecezjalną Caritas uczestniczyła w programie FEAD (Europejskiego Funduszu Pomocy) z produktami z  Agencji Rynku Rolnego. Rozprowadzaliśmy wówczas żywność, głównie: mleko, olej, kasze, makarony, mąkę ryż, puszki mięsne. Różnie to wyglądało w poszczególnych latach. W roku  2006 z pomocy skorzystało 100 rodzin, w 2007 – 100 rodzin; w 2008 nie organizowaliśmy pomocy, w 2009 – 250 rodzin, w 2010 – 300 rodzin, w 2011 – 320 rodzin, w 2012 – 384 rodziny, w 2013 – 340 rodzin i 30-60 osób bezdomnych. W  sumie wydaliśmy 140 ton żywności.
W ciągu tego okresu zbieraliśmy używaną odzież, obuwie i na bieżąco przekazywaliśmy potrzebującym. Nasi podopieczni pytali też o używane meble, łóżka, sprzęt AGD i RTV. W związku z tym, podjęliśmy nową inicjatywę polegającą na pośredniczeniu w przekazywaniu używanych artykułów gospodarstwa domowego oraz mebli. Spotkała się ona z szerokim zainteresowaniem. W ciągu tych kilku lat skorzystało z pomocy wymiany rzeczowej około 70-80 rodzin.
Z okazji Świąt Bożego Narodzenia przygotowywaliśmy upominki świąteczne i paczki żywnościowe. Obdarowanymi były  dzieci i rodziny. Prowadziliśmy również zbiórkę artykułów szkolnych i plecaków(należy zaznaczyć, że od 2012 r. otrzymywaliśmy je od Caritas diecezjalnej w ramach programu „plecak pełen uśmiechu”. W każdym roku  wyposażamy ok.10-12 plecaków, motywując wspólnotę parafialną do niesienia pomocy potrzebującym.
Troską zespołu objęte były i są również osoby starsze, samotne i chore. Pomagaliśmy im przy zakupie lekarstw, pieluch oraz żywności ze środków uzyskanych od ks. proboszcza Wiesława Gutowskiego. W miarę możliwości odwiedzamy też te osoby, szczególnie samotne, by z nimi być, często by tylko ich wysłuchać. Pamiętamy o nich w okresie świąt, staramy się ich obdarować świątecznym upominkiem. Dzięki życzliwości diecezjalnej Caritas wypożyczyliśmy wózki, łóżka dla chorych. Również obdarowana została osoba starsza, chora, codziennym obiadem choć z wyliczeń matematycznych jej się nie należał.
W czerwcu 2011 r., na pamiątkę 20 rocznicy przyjazdu ojca św. Jana Pawła II, z inicjatywy ks. proboszcza Wiesława Gutowskiego, został powołany Parafialny Fundusz Stypendialny, mający na celu wsparcie zdolnej młodzieży  z ubogich rodzin z terenu naszej parafii. Objęci zostali uczniowie od V klasy szkoły podstawowej po okres studiów. W ciągu tych 6 lat przyznano 73 stypendia na łączną kwotę 118.100 zł. Stypendia fundowane są w kwocie od 1000 zł do 2000 zł rocznie. Głównym fundatorem jest parafia oraz systematyczne wsparcie z fundacji Caritas, Wydziału Duszpasterskiego Kurii Diecezjalnej Płockiej. Dodatkowe źródło stanowią wpłaty ze zbiórek i od sympatyków.
Od 2014 r. Caritas nie bierze udziału w rozprowadzaniu żywności z Europejskiego Programu Pomocy. W latach 2014, 15 i 16 wydaliśmy parafianom kilka ton jabłek i marchwi. W 2017 roku nasze działania dotyczyły głównie ogólnych potrzeb w parafii.
W każdym roku przygotowujemy paczki dla osób starszych, samotnych, często zmagających się z brakiem pieniędzy na leki. Uważamy, że po programie 500+ należy skierować szerszą pomoc do takich ludzi z uwagi na bardzo niskie dochody.
Okres kilku lat zaangażowania w życie parafii stał się podstawą do refleksji nad sensem misji, do której zostaliśmy powołani. Dla nas to trudna posługa, wymagająca nieustannego obumierania własnego „ja”, otwierania się na potrzeby innych. Widzimy nasze ograniczenia i słabości, dlatego też siłę do działania czerpiemy z Jezusa, poprzez pełny udział w Eucharystii i moc płynącą z adoracji Najświętszego Sakramentu. On nas przemienia, czyni żywymi nasze serca, zdolnymi przyjąć upokorzenia, zranienia, poniżenie, obmowę. Słuchając Jego, wiemy co mamy czynić i dokąd mamy pójść. Mimo różnych, często trudnych sytuacji, posługę tę czynimy z radością.
Spotykając się z ludźmi, dostrzegamy, iż coraz częstszym zjawiskiem jest głód duchowy. Niedosyt Boga jest większy niż kiedykolwiek. Ludzie bardziej potrzebują doświadczenia obecności Pana Boga niż chleba w sensie materialnym. W rozmowach często pojawiał się brak wiedzy o Objawieniu Boga, obojętność, nawet agresja, szukanie substytutów wiary poprzez wchodzenie w New Age i inne zagrożenia duchowe.
Instytucje katolickie są powołane do tego, by nieść pomoc człowiekowi. Jednak nie powinny koncentrować się jedynie na płaszczyźnie fizycznej. Pomoc materialną niosą instytucje świeckie, choćby MOPS, czy Bank Żywności. Uważamy, że powinniśmy rozszerzać horyzonty naszych działań na sferę duchową. W poniedziałki każdego tygodnia PZC  odmawia różaniec w intencji duchowych i materialnych potrzeb parafian.
Serdecznie zapraszamy chętnych, którzy odkrywają w swoich sercach potrzebę niesienia różnorakiej pomocy bliźnim, szczególnie parafianom, by włączyli się w posługę Zespołu.

Anna Czajkowska